Değerli dostlar, Her birimiz, hayatımızın farklı dönemlerinde bir öğretmenin, bir danışmanın ya da bir doktorun dokunuşuyla şekillenmişizdir.
Kalbe dokunmanın önemini en çok bu kutsal mesleklerin temsilcileri bilir.
Bir öğretmen, bir öğrencinin zihin kapılarını açarken aynı zamanda onun kalbine de dokunur.
Bir danışman, hayatın getirdiği zorluklarda yol gösterirken, danışanın iç dünyasında yankı bulan sözlerle rehberlik eder.
Ve bir doktor, sadece bedeni iyileştirmekle kalmaz; hastasının yorgun ruhuna da şifa sunar.
Ancak, bu mesleklerin arka planında her zaman bir fedakarlık, sabır ve hassasiyet gereklidir.
Öğretmen, doktor ya da danışman olmak; sadece bir mesleği icra etmek değil, aynı zamanda gönüllere dokunmak, insan ruhunu anlamak ve ona şefkatle yaklaşmaktır.
Her bir meslek, insanı anlamanın ötesine geçip ona rehber olma gayesini taşır. Fakat bu kutsal görevler, bazen beklenmedik zorluklarla karşılaşır. Çünkü karşımızdaki muhatap, her zaman bize kalbini açmaz. Bazen içten pazarlıklı, bencil ya da kendi çıkarlarını ön planda tutan insanlarla da karşılaşırız. İşte o zaman, gönülden verilen emeğin karşılığı belki de bir hayal kırıklığı olur.
Ne yazık ki, bu mesleklerin gönül yapan tarafı olduğu kadar gönül yıkan bir yanı da vardır. İyi niyetle yaklaşıp, tüm kalbinizi açtığınızda karşınızdaki insanın sizi suistimal etme ihtimali her zaman mevcuttur.
Mesleğinizi yaparken, o ince çizgiyi korumak, ne kadar şefkatli olursanız olun, karşıdaki insanın size ne kadar samimi ve dürüst yaklaştığını da ayırt edebilmek önemlidir.
Bir öğretmen, öğrencisine ışık tutmak isterken, bazen o ışık söndürülmeye çalışılır. Bir danışman, en karanlık anlarda yol göstermeye çalışırken, niyetinin sorgulandığı anlar yaşar.
Bir doktor, tüm bilgi ve becerisini ortaya koyarken, hastanın güvensizliği ya da şüphesi ile karşı karşıya kalabilir.
Bu zorluklar, mesleğin kutsallığını asla azaltmaz; aksine, bu mesleklerin ne kadar incelik ve bilgelik gerektirdiğini bir kez daha gösterir.
Tabi burada mesleğini hakkıyla yapmaya çalışan özverili ,kalbi güzel ,insana değer veren dert edinen ve derdine seven, mesleğini severek icra eden kişiliklerden bahsediyoruz.Mesleğini bir sanatçı titizliğiyle icra etmeye çalışan tüm meslek sahiplerine selam olsun.
Bir mesleği icra etmekle, o mesleği gerçekten yaşamak arasındaki fark, işte bu incelikleri kavrayabilmekten geçer. Çünkü bir mesleği icra etmek kolaydır, ancak bir kalbe dokunmak sabır, sevgi ve samimiyet gerektirir.
Kalbe dokunmanın önemi kadar, o kalbin size açık olup olmadığını anlamak da derin bir hassasiyet gerektirir. Çünkü bazen en iyi niyetiniz bile karşınızdaki kişinin karanlığında kaybolabilir. Bu noktada yapılması gereken, içtenlikle ve samimiyetle yolunuza devam etmektir.
Bu kutsal görevleri üstlenirken unutmayalım ki; her insan farklı bir hikayeyle gelir karşımıza.
Bazen biz onlara rehber oluruz, bazen de onların bize açtığı kapılardan yeni dünyalar keşfederiz. Ancak her zaman gönül bağı kurmak, karşılıklı güven ve sevgiyle mümkündür.
Ne kadar iyi niyetle yaklaşırsak yaklaşalım, karşımızdaki insanın bize açtığı kapı o kadar belirleyici olur.
Sonuçta, kalplere dokunan bir mesleği seçmiş olmak, büyük bir sorumluluk ve manevi yük taşımaktır. Ancak, bu yolculukta karşımıza çıkan engeller, bizi yolumuzdan çevirmemelidir.
Samimiyetle atılan her adım, bir gün mutlaka karşılık bulacaktır.
Kalpten kalbe kurulan köprüler, zamanla güçlenir ve o köprüler üzerinden nice hayatlar yürür.
Sevgi ,şefkat, şifa ve her zaman içtenlikle kalplere dokunmaya devam vesselam…..